Juliusz Dzidowski, znany również jako Jan Dzidowski, to postać, która pozostawiła znaczący ślad w historii polskiego duchowieństwa. Urodził się 12 lipca 1889 roku w miejscowości Mrzygłów, a zmarł 11 kwietnia 1967 w Rawie Mazowieckiej.
Był on nie tylko pasjonistą, ale również człowiekiem, który odegrał kluczową rolę w establishmentu polskiej gałęzi zgromadzenia. Jego życie i działalność miały na celu promowanie wartości, które od lat stanowią fundament działalności duchowej w Polsce.
Życiorys
Juliusz Dzidowski był synem Dominika Dzidowskiego oraz Tekli z Bulskich. Poziom jego edukacji rozpoczął się w gimnazjum w Częstochowie, a przez jakiś czas zajmował się pracą w sektorze pocztowym jako urzędnik. W wrześniu 1911 roku podjął decyzję o wyjeździe do Włoch wraz z przyjacielem, mając na celu wstąpienie do zgromadzenia pasjonistów.
Jego duchowa podróż rozpoczęła się 6 czerwca 1911 roku, kiedy to rozpoczął nowicjat w Caravate, położonym na północ od Mediolanu. Już rok później składał swoją pierwszą profesję zakonną. Dzidowski miał okazję zgłębić wiedzę w seminariach prowincjonalnych zgromadzenia pasjonistów w północnych Włoszech, gdzie studiował filozofię w Caravate oraz teologię w Pianezza pod Turynem. Święcenia kapłańskie z rąk biskupa przyjął 26 września 1919 roku w Turynie.
W tym samym roku został skierowany do klasztoru w Brugnato, gdzie przygotowywał się do pełnienia posługi apostolskiej, typowej dla pasjonistów, takiej jak prowadzenie misji oraz rekolekcji dla wiernych. W kwietniu 1923 roku generał zgromadzenia, o. Sylwiusz Di Vezza, wysłał o. Juliusza wraz z bratem Kazimierzem Staszewskim do Polski, aby poszukali miejsca, które mogłoby stać się pierwszą placówką pasjonistów w kraju.
W czasie swojej misji odwiedzili wiele oferowanych miejsc, w tym zrujnowany klasztor pobernardyński w Przasnyszu. W przekonaniu o pilnej potrzebie, o. Juliusz osobiście zabiegał u biskupa płockiego, Antoniego Juliana Nowowiejskiego, o przekazanie klasztoru pasjonistom.
W rezultacie, 4 czerwca 1923 roku konsultor generalny pasjonistów, o. Tyburcjusz Menica, podjął decyzję o przyjęciu konwentu w Przasnyszu przez zgromadzenie. 17 czerwca tego samego roku odbył się uroczysty ingres pasjonistów do klasztoru, gdzie o. Juliusz objął rolę wikariusza. Wspierał on przełożonego, włoskiego o. Bartłomieja Rapettiego, jako tłumacz oraz pełnił różnorodne funkcje liturgiczne i duszpasterskie w klasztorze oraz w lokalnym kościele w Rostkowie, gdzie głosił inspirujące kazania.
Niestety, jego zdrowie nie było zbyt dobre. W 1927 roku objął stanowisko dyrektora alumnów oraz administratora domu, a pięć lat później, w 1932 roku, zyskał miano przełożonego. W 1933 roku przeniesiono go na podobne stanowisko do Sadowia, a w 1934 roku ponownie wstępował na stanowisko przełożonego w Przasnyszu. Ostatecznie, w 1936 roku udał się z powrotem do Sadowia, gdzie pełnił funkcję przełożonego oraz spowiednika nowicjuszy. Od 1937 roku był przełożonym i delegatem przełożonego generalnego pasjonistów w Polsce, a w maju 1938 roku uzyskał tytuł wiceprowincjała nowo powołanej wiceprowincji polskiej, funkcję, którą sprawował aż do 1954 roku.
W czasie II wojny światowej przebywał na terenach diecezji częstochowskiej, a w 1954 roku został przełożonym w Rawie Mazowieckiej. Pod koniec 1957 roku wrócił do Przasnysza na analogiczne stanowisko. W 1960 roku doświadczył zawału serca, po którym przez kilka miesięcy zmagał się z problemami zdrowotnymi. W tym samym roku przeniósł się do Łodzi, a ostatni etap jego życia przypadł na Rawa Mazowiecka. Na początku 1967 roku doznał wylewu krwi do mózgu i zmarł kilka tygodni później. Spoczął na cmentarzu w Rawie.
W 1972 roku w kościele pasjonistów w Przasnyszu z rąk generała pasjonistów o. Teodora Foley’a odsłonięto tablicę upamiętniającą o. Juliusza, osobę pełną dobroci i pokory. Przybycie pasjonistów do Przasnysza upamiętnia inna tablica, która została umieszczona w kruchcie kościoła, w pobliżu siedemnastowiecznej figury Ukrzyżowanego.
W 2010 roku w Sanktuarium Matki Bożej Mrzygłodzkiej (Myszków-Mrzygłód) o. Tomasz Urbański z zgromadzenia pasjonistów, wspólnie z prałatem ks. proboszczem Zdzisławem Skrzekiem, odsłonili kolejną tablicę, by uczcić pamięć o. Juliusza Dzidowskiego.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Adam Szustak | Jolanta Zajdel-Sarnowicz | Ryszard Rudnicki | Kazimierz MiroszewskiOceń: Juliusz Dzidowski