Zbigniew Żółtowski

Polityka i administracja

Zbigniew Adolf Żółtowski, noszący herb Ogończyk, urodził się w 1888 roku w Myszkowie. Był on postacią znaczącą w polskiej historii, pełniąc różne funkcje w sferze zarówno wojskowej, jak i dyplomatycznej.

W ciągu swojego życia, Żółtowski stał się aktywnym działaczem społecznym i politycznym, co przyczyniło się do jego rozpoznawalności. Jego działalność obejmowała zarówno wojnę, jak i okresy pokoju, co czyniło go ważnym uczestnikiem wydarzeń XVIII i XX wieku.

Jego życie zakończyło się tragicznie w Buenos Aires, gdzie zmarł 16 lutego 1973 roku.

Życiorys

Pochodził z zachodniej Polski, dokładnie z Wielkopolski. Urodziny tego człowieka miały miejsce w jednym z dni lutowych, a konkretnie 17 lutego, lub w dniu 17 października albo 17 listopada 1888 roku w miejscowości Myszków. Był synem Edmunda, który żył w latach 1853-1926, oraz Ludwiki, z domu Wesięrskiej-Kwileckiej, jej życiorys datowany jest na 1865-1943.

Po tym, jak Polska odzyskała swoją niepodległość, Zbigniew Żółtowski został przyjęty w szeregi Wojska Polskiego. W wyniku swoich osiągnięć wojskowych, otrzymał awans na stopień podporucznika rezerwy artylerii, co miało miejsce z dniem 1 czerwca 1923 roku. W latach 1923-1924 pełnił rolę oficera rezerwowego w 18 Pułku Artylerii Polowej, ulokowanym w Otrowie Łomżyńskim. W roku 1934, będąc nadal podporucznikiem rezerwy, był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VII, gdzie był oficerem, który mógł być powołany do służby wojennej, pozostając jednocześnie w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Szamotułach.

W grudniu 1939 roku, doświadczenia wojenne stosunkowo szybko przekształciły się w tragedię, gdyż Żółtowski został aresztowany przez gestapo. W 1940 roku zdołał opuścić ziemie polskie i udał się do Argentyny, gdzie zyskał tytuł reprezentanta rządu RP na uchodźstwie. Jego działalność obejmowała także Urugwaj oraz Paragwaj, gdzie pełnił urząd ministra pełnomocnego RP oraz delegata Polskiego Czerwonego Krzyża. Jego wysiłki miały na celu wspieranie polskich emigrantów w Ameryce Południowej.

Zmarł 16 lutego 1973 roku w Buenos Aires, a dzień później odbył się jego pogrzeb, na którym to złożono go na cmentarzu Recoleta.

Odznaczenia

Zbigniew Żółtowski był osobą, która w swoim życiu otrzymała wiele znaczących odznaczeń za swoje osiągnięcia.

  • wielka wstęga Orderu Odrodzenia Polski, przyznana dnia 21 kwietnia 1959 roku przez Prezydenta RP na uchodźstwie, za zasługi w służbie państwowej oraz działalności społecznej,
  • odznaczenia polskie i zagraniczne.

Życie prywatne

W roku 1924 w Warszawie Zbigniew Żółtowski zawarł związek małżeński z Heleną Komorowską, pochodzącą z rodu Dołęga, która żyła w latach 1893-1974. Para doczekała się dwojga dzieci: Jana Damascena, który żył w latach 1925-1988, oraz Marie Ewelinę, która przyszła na świat w 1927 roku.

Przypisy

  1. a b c Marek Jerzy Minakowski: Zbigniew Adolf F hr. (primog.) Żółtowski h. Ogończyk. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, 22.12.2019 r. [dostęp 22.12.2019 r.]
  2. a b c d e f Zbigniew Zoltowski. findagrave.com. [dostęp 06.04.2017 r.]
  3. 1890-1910. Rodzice Zbigniewa Zółtowskiego w Polsce. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 06.04.2017 r.]
  4. Wojskowa karta rejestracyjna Zbigniewa Żółtowskiego. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 06.04.2017 r.]
  5. a b c d e 1973. Buenos Aires. Śmierć Zbigniewa Żółtowskiego. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 06.04.2017 r.]
  6. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, Nr 6 z 08.10.1959 r.
  7. Helena Żółtowska w 1961 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Por. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, Nr 2 z 06.07.1962 r.
  8. 1963-1965. trzy generacje rodziny Zółtowskich w Buenos Aires. biblioteka.domeyki.archiwa.org. [dostęp 06.04.2017 r.]
  9. a b c d e f g h Nekrolog Zbigniewa Żółtowskiego. „Tygodnik Powszechny”, 1973.
  10. a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 277.
  11. Rocznik Oficerski 1923, s. 869.
  12. Rocznik Oficerski 1924, s. 793.
  13. Rocznik Oficerski 1923, s. 750.
  14. Rocznik Oficerski 1924, s. 671.

Oceń: Zbigniew Żółtowski

★★★★★
Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:12